Soms voel ik mij niet thuis in de wereld waarin we nu leven.
We lopen aan elkaar voorbij.
Geen 'pardon', geen 'dank je wel', geen 'alstublieft'.
We zeggen nog weinig 'goeie dag', of 'hoe maakt u het'?
Leven we nu echt in 'een-ieder-voor-zich-maatschappij'?
Wat doe ik in deze tijd?
Zo werd ik niet opgevoed.
We lijken wel robots.
Geen menselijkheid, geen 'savoir-vivre', geen respect.
Dit dacht ik tot enkele weken terug en toen zag ik het in.
Je krijgt (bijna) altijd wat je geeft.
Je trekt (bijna) altijd aan wat je uitstraalt.
Kortom: 'wie goed doet, goed ontmoet'.
Dus... Kom op straat, zeg 'goeie dag'.
Lach achter je mondmasker. Je ogen spreken ook.
Omring je met mensen die je een goed gevoel geven.
Zeg wat je denkt op een correcte manier.
Blijf glimlachen terwijl je dit doet.
Ga geen discussie aan met idioten.
En bovenal: blijf jezelf, geloof in jezelf en wees lief voor jezelf.
L. Marlaux
Dit schreef ik nadat een vriendin haar beklag deed op Facebook
over de manier waarop veel mensen nu leven.
Dus moet ik aanvullen L. Marlaux dixit Laurence De Turck.
Reactie plaatsen
Reacties