Hoe ga je om met mensen die je volledig opslorpen en je energie wegvreten?
Wie herkent dit?
Je voelt je rustig, kalm tot je bepaalde mensen ontmoet. Na een tijdje in hun buurt te hebben vertoefd, voel je je leeg, uitgeblust, alsof ze al jouw positieve energie uit je hebben gezogen. Je hebt terug tijd nodig om op te laden, tijd voor jezelf, je ding te doen, je af te zonderen. En dit wordt jou niet altijd in dank afgenomen. Doe het toch. Je hebt geen robot. Ga in je veilige bubbel zitten en laadt terug op, ook al heb je het gevoel dat je bepaalde mensen in de steek laat. Jezelf verloochenen en het gevoel hebben dat je rondloopt als een zombie, is geen optie.
Hoe neem je afstand?
Simpel. Doe het gewoon. Denk niet aan de gevolgen. Wat als die mensen me laten vallen? Wat als ze geen contact meer met me opnemen? Wat als ze boos reageren? So what? Wat is er belangrijker? De energievretende ‘monsters’ of jouw gemoedstoestand. Je kan niet blijven meedraaien op hun carrousel van onzekerheden en problemen. Je kan niet telkens een schouder geven om op uit te huilen. Na een tijdje voel je het gewicht van hun tranen doorwegen. Je schouders gaan letterlijk zakken en je merkt dat je uitgeblust raakt. Laat dit niet gebeuren, want van zo’n dingen word je letterlijk ziek. Wanneer je je lichaam de rugzak van een ander laat dragen, gaat de motor na een tijdje sputteren. Je wordt verplicht om ballast overboord te gooien. Maak niet de fout om de koffer van de ander te blijven dragen. Neem jouw valies in handen, die is soms al zwaar genoeg.
Jij bent een vrij mens en hebt de keuze om zelf te beslissen wanneer het genoeg is geweest. Wanneer je voelt dat het je echt niet meer lukt om er voor de ander te zijn, trap dan hard op de rem. Vraag hen om je eventjes tijd voor jezelf te gunnen. Meestal wordt dit aanvaard, maar als het niet zo is, trek je conclusies, neem afstand en kies voor jezelf. Veel succes!
Indien je na het lezen van dit artikel vragen hebt, kan je mij altijd contacteren voor tips.
Reactie plaatsen
Reacties